'Een advocate en moeder van een moeilijk opvoedbaar kind leidt een stressvol leven. Een tbs'er, een autist die is veroordeeld voor de moord op zijn buurvrouw en haar dochtertje, wordt naar een nieuwe omgeving gebracht, waar hij zich onveilig voelt. Deze twee personen zijn beurtelings aan het woord en uiteindelijk kruisen hun levens elkaar. De advocate besluit de zaak van de tbs'er te heropenen omdat ze hem gelooft als hij beweert dat hij onschuldig is.'
Dit is by far het beste boek dat ik dit jaar gelezen heb en bovendien is dit het enige boek wat ik ooit met vijf sterren heb bestempeld. Dat is een hele belofte, right? Dit boek zit vanaf het begin tot aan de laatste pagina's goed in elkaar en is domweg briljant. Sowieso ben ik groot fan geworden van Marion Pauw. Al haar boeken zijn aanraders, maar deze helemaal.

'Als Bambi Gottschalk in 1959 de interessante Felix Brewer ontmoet, windt hij haar om zijn vinger met allerlei extravagante beloften. Ze trouwen en dankzij zijn lucratieve handeltjes komen Bambi en hun drie dochters niets tekort. Tot de vader van het gezin in 1979 spoorloos verdwijnt. Bambi heeft geen idee waar hij – of zijn geld – is, maar ze vermoedt dat zijn minnares Julie het wel weet. Tien jaar later wordt Julies lichaam echter gevonden. Na zesentwintig jaar wordt de moordzaak heropend.'
Als ik weg ben vond ik een heel heftig boek. Hij was vrij dik, maar naarmate het einde naderde had ik een heel dubbel gevoel: ik wilde weten hoe het zou aflopen en tegelijkertijd wilde ik niet dat het zou stoppen. Kort gezegd was het begin van dit boek heel sterk, het midden ietwat langdradig en het einde verbluffend.

'Als Chantal, de cliënte van psycholoog Mare Berg, spoorloos verdwijnt, ontfermt Mare zich over haar dochtertje. Vier jaar lang is ze met hart en ziel moeder van de kleine Suus. Tot Chantal terugkomt. Wat volgt is een zenuwslopend kat-en-muisspel, dat Mare tot een onvoorstelbare daad drijft.'
De flaptekst van dit boek klonk veelbelovend, maar niets bleek minder waar te zijn. Het begin wist me nog wel te boeien, maar naarmate het verhaal vorderde hoe vreemder de hele verhaallijn werd. Jammer, want ik geloof dat de schrijfster veel meer in haar mars heeft dan ze in dit boek heeft laten zien.



'Een gelukkig huwelijk. Een gezin. Een fijn huis. Waarom loopt Emily Coleman op een ochtend zonder om te kijken weg van dit alles – om onder een andere naam helemaal opnieuw te beginnen?'
Ik begon sceptisch aan dit boek, want op Goodreads las ik vrij veel negatieve recensies. Zelf ben ik gematigd enthousiast. De ontknoping zag ik totaal niet aankomen, enkel vond ik deze wel veel te snel gaan in vergelijking met de rest van het boek. Daarnaast waren sommige keuzes die Emily maakte wat mij betreft overdreven en daardoor onrealistisch.

'Anne and Marco Conti seem to have it all—a loving relationship, a wonderful home, and their beautiful baby, Cora. But one night when they are at a dinner party next door, a terrible crime is committed. Suspicion immediately focuses on the parents. But the truth is a much more complicated story.'
Dit boek was absoluut mindblowing. Halverwege het boek kom je erachter wie de dader is, maar de spanning verdwijnt daardoor totaal niet. Het motief van de dader blijkt namelijk nog veel gecompliceerder te zijn dan je in eerste instantie vermoed. Ik heb dit boek maar moeilijk kunnen wegleggen. Het zit heel sterk in elkaar!

Tot het voorbij is – Nicci French
'Astrid Bell is een jonge, sterke Londense fietskoerier die niet goed weet wat ze met haar leven wil. Ze woont samen met zes vrienden, maar langzamerhand valt de groep uiteen door geldproblemen, verraad, nieuwe liefdes en uiteenlopende toekomstplannen. Dan sterven er twee vrouwen, en de enige overeenkomst tussen de twee moorden is de aanwezigheid van Astrid.'
Ik kon het niet laten een boek van schrijversechtpaar Nicci French te lezen. En deze heeft me helaas wel enigszins teleurgesteld want mijn verwachtingen lagen vrij hoog. Het eerste deel lees je vanuit Astrid en dat vond ik behoorlijk interessant. Daarna is er een personageswitch en lees je dezelfde gebeurtenissen, maar dan vanuit het perspectief van de dader. Helaas vond ik dat veel minder leuk om te lezen en kon ik me niet goed in deze persoon inleven.

Al met al heb ik van mijn thrilleravontuur zeker geleerd dat er nog een hele wereld aan boeken bestaat buiten het jongvolwassengenre. Ik kan me inmiddels niet meer inbeelden dat ik altijd zo vies was van dit soort boeken. En natuurlijk blijf ik ook Young Adults lezen, maar de ontdekking van volwassenboeken is zeker een welkome afwisseling.

Liefs,
Nienke

Wat is jouw favoriete thriller?

Nicky (19) blogt sinds 2015 op haar blog Lovely Time With Nicky over boeken. Ze leest graag en daarnaast schrijft ze ook gedichtjes. 

Is er iemand in je familie die ook veel leest? Heeft diegene jou geïnspireerd zelf te gaan lezen? 
'In de kast van de logeerkamer staat een indrukwekkende boekencollectie van mijn ouders. Mijn moeder heeft door een auto ongeluk een whiplash gekregen en kan daardoor helaas niet meer lezen, ze las me vroeger wel erg vaak voor. Ze was heel goed in stemmetjes opzetten. Maar ik heb mijn vader heel vaak zien lezen, en dat heeft me dan ook geïnspireerd. Ik zag altijd hoe enthousiast hij was als er een nieuw Harry Potter boek uit was, en mocht ze dan ook na hem lezen. Hij heeft mij zeker geïnspireerd om te lezen.'

Je wil graag een gedichtenbundel uitbrengen. Lees je zelf ook graag gedichtenbundels? En is er een gedicht (van jezelf of van een ander) dat je als favoriet beschouwt? 
'Momenteel ben ik inderdaad bezig met een gedichtenbundel, maar ik zou graag wat meer gedichten willen lezen. Zo wil ik graag de gedichtenbundel van Tim Hofman aanschaffen. Toen ik klein was, en net begon met het schrijven van gedichten, had ik een gedichtenboekje waar ik vaak uit las en mijn inspiratie uit haalde. Een favoriet gedicht van een ander heb ik (nog) niet, maar er is er een van mezelf waar ik erg trots op ben! Hij is een beetje te lang om hier te schrijven, maar je kunt hem vinden op mijn blog. Hij heet: ‘Sterren aan de hemel’. Ik schreef hem op mijn dertiende.'

Vind je het moeilijk om kritisch te zijn in een boekrecensie? En wat schrijf je liever: boekrecensies of andere boekgerelateerde artikels? 
'Ja, ik denk het wel. Recensies schrijven vind ik over het algemeen erg lastig. Hoe zet ik nou goed mijn mening op papier zonder het eentonig te laten klinken en hoe overtuig ik andere om het te gaan lezen als ik het goed vond. Kritisch zijn vind ik dan ook lastig, vooral als andere lezers het boek goed vonden. Maar ik probeer zo eerlijk mogelijk te zijn! Maar ondanks dat ik er moeite mee heb, schrijf ik wel graag recensies. Ik vind het fijn om mijn mening te delen met andere en om er achteraf over te praten. Daarbuiten vind ik het ook leuk om andere boek gerelateerde blogpost te schrijven, bijvoorbeeld een wishlist of een lijstje van mijn favoriete boeken.'



Je bent recentelijk lid geworden van een bibliotheek. Waarom heb je dat gedaan en waarom heb je dat nooit eerder besloten?
'Dat klopt! De voornamelijk reden is vanwege yalfest. Ik wilde graag de boeken van de auteurs die komen lezen, en dat had ik nog nooit eerder gedaan. En aangezien ik het niet zo ruim heb kon ik het al zien gebeuren dat dat me niet zou lukken, vandaar dat ik maar naar de bieb ging. De reden waarom ik het nooit eerder heb gedaan is misschien een beetje egoïstisch. Boeken zijn iets speciaals en dat wil ik graag voor mezelf houden, maar daarbuiten was ik vooral bang voor het leentermijn. Kon ik wel lezen onder tijdsdruk en haalde ik het wel? Nadat ik een bezoekje aan de bieb bracht om lid te worden werd ik gerustgesteld door de mensen die daar werken, en nu vind ik het heel leuk om bezoekjes aan de bieb te brengen!'

5) Je leent je boeken liever niet aan andere mensen uit. Zijn boek voor jou zo kostbaar dat jij ze alleen zelf mag lezen? Ik denk niet dat het met vertrouwen te maken heeft, maar meer met gemis. Zoals ik al eerder zei, ik wil boeken voor mezelf houden. Als ik zou lenen weet ik zeker dat ik mijn boek zou missen en bang zijn dat hij misschien beschadigd terug komt. De boeken die ik in mijn kast heb staan zijn best wel speciaal voor me, omdat ze me naar andere werelden hebben gebracht waardoor ik even kon ontsnappen. Ik zeg soms dat ik boeken adopteer en ik wil liever niet dat ze uit logeren gaan.

Welke boeken zou je op dit moment nog graag willen lezen en waarom? 
'Er is een hele lange lijst met boeken die ik wil toevoegen aan mijn boekenkast. De gedichtenbundel van Tim Hofman vermelde ik al eerder. Het lijkt me heel leuk en vooral inspirerend om die te lezen. En De Kids of Appetite staat hoog op mijn verlanglijstje. Buiten alle spannende dystopie boeken ben ik wel toe aan dat boek. Ik denk namelijk dat het voornamelijk over vriendschap zal gaan, en daar ben ik erg nieuwsgierig naar.'

---

'En wat ik nog wil bereiken? Heel cliché misschien, maar een quote op een boek. '

---

Als je ieder boekpersonage mocht zijn. Wie zou je dan willen zijn?
'Dit is een hele lastige, want veel van mijn favoriete personages maken niet zulke leuke dingen mee. Maar ik denk dat ik voor Blue Sargent van de Raven Cycle zal gaan. Zij ontmoet vier mysterieuze jongens van de school die ze het liefst zoveel mogelijk wil vermijden. Een van de jongens, Gansey, is op zoek zijn naar een dode, Welsche koning. Met dat groepje maakt ze hele bijzondere dingen mee, maar ook hele normale zoals verliefdheid en de verwarring die daarbij komt.'

Suzy en de kwallen is een van je favoriete boeken. Wat maakt dit boek zo bijzonder voor je? 
'Dat is het zeker! Wat me meteen opviel was dat ik heel veel gemeen heb met Suzy. We zijn beide dol op feitjes en delen die heel graag met andere. We zijn er heel enthousiast over. Maar daarbuiten is ze heel emotioneel en ik kon haar verdriet heel goed voelen, want zelf heb ik ook best veel verdriet. Dit boek is zo mooi en oprecht geschreven. Ik houd er enorm van en het heeft een speciaal plekje in mijn hart.'

Wat is het mooste dat het boekbloggen jou gebracht heeft? En is er nog iets wat je ermee zou willen bereiken? 
'Dit zeggen veel bloggers, maar het zijn toch wel echt de mensen die ik heb ontmoet. Zo ook jou! Voorheen had ik geen vrienden waarmee ik mijn liefde voor boeken kon delen, en nu wel. Het is zo fijn om er over te kunnen praten zonder dat mensen je raar aankijken of vragen wat er nou zo leuk is aan lezen. En wat ik nog wil bereiken? Heel cliché misschien, maar een quote op een boek. En dan het liefst op een nieuw boek van Ali Benjamin (auteur van Suzy en de Kwallen) of een boek van mijn favoriete auteur Maggie Stiefvater.'

Benieuwd naar meer van Nicky? Klik hier om haar blog een bezoekje te brengen.

Liefs,
Nienke