Dinsdag 14.02
Mijn hoofdpersonage heb ik tijdens het schrijven leren kennen. Van tevoren wist ik twee dingen over Nathan, namelijk 1) zijn naam en 2) dat hij een jongen was. Inmiddels weet ik meer, doordat ik hem al schrijvend tot leven heb gebracht. Maar dat maakt hem in mijn ogen nog niet een goed personage, omdat hij geen kenmerkende eigenschappen heeft - of tenminste: die ken ik nog niet.

Dus waar ik aan het eind van deze week achter wil zijn gekomen is: wie is Nathan? 

Round character
Ik denk dat veel schrijvers deze term kennen. Zo niet, dan is het misschien omdat ik de enige ben die het gebruikt. Maar een personage (of eigenlijk gewoon een mens over het algemeen), is gevormd vanuit drie dingen:
1) Uiterlijk (ofwel fysologie)
Voorbeelden: Nathan heeft een lengte van 1,85 meter // hij draagt een bril over zijn groene ogen// zijn neus is in verhouding met zijn gezicht te groot // zijn kapsel bestaat uit vrolijke, bruine krullen
2) Binnenwereld (psychologie)
Voorbeelden: stiekem verliefd op een nieuwe jongen uit zijn klas // heeft een hekel aan alles wat met sporten te maken heeft // droomt van een verre vliegreis // is bang voor kleine ruimtes
3) Afkomst (socialogie)
Voorbeelden: hij woont bij zijn moeder in een fictief dorp, zijn vader woont ergens anders // hij zit in zijn eindexamenjaar // hij is ooit betrapt op winkeldiefstal in een supermarkt en heeft daar nu een winkelverbod // werkt als krantenbezorger, maar haat vroeg opstaan

Het leuke is dat je bij het invullen van dit soort dingen én je personage goed leert kennen én met de gekste eigenschappen op de proppen komt.

Zaterdag 19.02
Hoewel ik wel sterk heb nagedacht over wie mijn personages zijn en wat ze maakt tot wie ze zijn geworden, heb ik daarentegen weinig geschreven. Tot aan vandaag. Hoewel 1500 woorden voor mij gemiddeld een mager aantal is, ben ik toch blij dat ik ze heb kunnen schrijven. Ik zat namelijk vast en had het idee dat mijn schrijfhoogtepunt al geweest was. In 1500 woorden heb ik het tegendeel kunnen bewijzen. Hopelijk kan ik de flow waar ik nu inzit vasthouden.

Ik merkte overigens gedurende het schrijven dat door de manier waarop ik over mijn personages (en dan voornamelijk over Nathan) had nagedacht, zeker effect heeft gehad. Zo kwamen zijn krullen goed uit, kon ik handig gebruikmaken van zijn stiekeme verliefdheid en heb ik zijn gezinssituatie geschetst. Als ik deze gegevens vooraf niet had uitgedacht, was het stuk wat ik vandaag geschreven heb een stuk minder gevuld geweest.

De doelstelling van deze week vind ik dus geslaagd. Ik heb Nathan beter leren kennen en ik zou je een specifieker antwoord kunnen geven op de vraag wie hij is. Toch neem ik me voor later nog eens terug te komen op deze doelstelling, want ik heb het idee dat ik zijn ware ik pas leer kennen wanneer ik veel meer vanuit hem heb kunnen schrijven.

Aan de schrijvers onder ons: Hoe zorgen jullie ervoor dat je je personages leert kennen?

Liefs,
Nienke