De Graces: 'een tweede Twilight'

08:00

Ik las de eerste pagina's van De Graces en het was alsof ik Twilight opnieuw aan het lezen was. In eerste instantie was ik verward: dit boek beloofde over heksen te gaan, niet over vampieren. Wilde ik nu eigenlijk wel verder lezen?

River Page is nieuwkomer op school en wordt verliefd op de knappe en mysterieuze Fenrin Grace. Dat er gefluisterd wordt dat hij en zijn zussen Summer en Thalia Grace heksen zijn, maakt hem voor haar enkel interessanter. 

De opbouw en Twilight
Rivers obsessie met De Graces deed me sterk denken aan de obsessie die Bella met De Cullens had. Bovendien begon het precies hetzelfde: een nieuw meisje, op een nieuwe school, met mensen die 'anders' waren. Het was bizar hoeveel het boek in eerste instantie op Twilight leek.

De enige reden die maakte dat ik wilde doorlezen, was omdat ik achter het verleden van River wilde komen. Maar de opbouw van dit boek was langzaam en er gebeurde weinig. Het enige waar je als lezer nieuwsgierig naar bent, is het verleden en de gebeurtenissen in het heden helpen maar weinig om dit verleden te onrafelen. Helemaal omdat je de geschiedenis van River mist, is het moeilijk om haar gedrag te begrijpen.

Later in het boek waren de vergelijkingen met Twilight minder duidelijk. Het boek begon zijn eigen vorm te krijgen, maar helemaal happy maakte het me niet. Nog steeds kon het me maar weinig interesseren en helemaal met zo'n langzame opbouw, heeft het me veel tijd gekost het hele boek door te slaan.  

Geloofwaardigheid
Allereerst: ja, ik weet dat dit fantasy is, geloof me. Maar fantasy hoort in zeker zin ook geloofwaardig zijn, mocht je het fantasy-gedeelte voor lief nemen. Enkel miste ik de geloofwaardigheid in de personages. Voornamelijk in River. Ik kon me maar moeilijk in haar inleven. Diverse vragen houden me nog steeds bezig: Waarom blijft ze met Summer omgaan? Waarom laat ze haar geluk van De Graces afhangen? Waarom is zo geobsedeerd door magie en hekserij?

Hekserij
De uitwerking van dit hoofdthema is me wat tegengevallen. Ja, De Graces gedragen zich raar, maar ik weet nog steeds niet zeker of ze nou echte heksen waren. Het enige waaraan ik kon merken dat ze heksen waren, was het chanten. Maar dat chanten stelde maar weinig voor en er waren weinig gevolgen. Dat vond ik erg jammer, want ik had gehoopt dat ik door het lezen van dit boek wat meer kennis over hekserij zou kunnen opdoen. 

Homoseksualiteit
Ik kan geen Young Adult meer aanraken, zonder de auteur er homoseksualiteit in verwerkt heeft. Ik zou bijna zeggen dat ik er ziek van word, omdat inmiddels wel begrijp dat homoseksualiteit normaal is. Ware het niet dat het personage in verhaal waar ik zelf aan schrijf ook interesse heeft zijn zelfde geslacht. (Zijn er überhaupt nog wel mannelijke boekkarakters die op meisjes vallen??) Hoe dan ook, in De Graces had ik het idee dat het te vlug ging. Auteurs proberen homoseksualiteit vaak zo normaal mogelijk neer te zetten, waardoor vaak het omgekeerde gebeurt: het is overhaast, te geforceerd en wordt gebruikt als een list om gebeurtenissen op simpele wijze mee af te doen. Vooral dat laatste gevoel voelde ik heel erg terwijl ik De Graces.

Een vervolgboek
Ik dacht, zelfs nadat ik het uitgelezen had, dat dit een losstaand boek was. Maar na wat research te hebben gedaan, blijkt dit het eerste deel van een serie te zijn. Een serie die ik niet verder ga lezen. De Graces heeft me niet doen verlangen naar meer avonturen van River. Helaas, want het had zo mooi kunnen zijn.

Liefs,
Nienke

Kende jij De Graces al?

7 opmerkingen

  1. Wat jammer dat je het geen leuk boek vond!ik vond hem namelijk wel erg leuk en had totaal geen last van de slecht geschreven homoseksualiteit.Daarnaast vind ik het belangrijk dat er in elk boek wel iets van wordt besproken, maar je hebt wel een punt dat er bijna geen hetero mannen zijn. Ik ben benieuwd naar het tweede deel :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben niet tegen diversiteit, - integendeel - maar ik vind het inderdaad erg vervelend dat tegenwoordig haast in ieder YA boek homoseksualiteit als divers moet worden beschouwd. Echter ligt dat uiteraard genuanceerder, maar ik ben blij dat jij het in dit boek niet als storend hebt ervaren! Veel leesplezier voor het volgende deel :)

      Verwijderen
  2. "Helemaal omdat je de geschiedenis van River mist, is het moeilijk om haar gedrag te begrijpen."
    Deze zin omschrijft precies mijn ervaring met The Graces! Ik heb Twilight niet gelezen, dus daar kan ik het niet op beoordelen, maar ik ben het wel eens met de rest. Het tweede deel is overigens niet uit het perspectief van River, maar van Summer. Ik ga het vervolg denk ik toch een kans geven, aangezien The Graces op sommige vlakken wel indruk op me maakte, maar ik ben wel eens veeeel enthousiaster geweest voor een vervolg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Interessant dat het tweede boek vanuit Summer is geschreven. Misschien maakt dat het verhaal rondom de magie en wie De Graces zijn wel duidelijker. Hopelijk spreekt het tweede deel jou wel aan!

      Verwijderen
  3. Jammer dat hij je tegenvalt! Mij lijkt hij eerlijk gezegd ook niks. Heb ooit een poging gewaagd om de Twilight boeken te lezen, maar die vond ik al ruk. Dan ga ik dit al helemaal niks vinden haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer dat je het niet goed vond! Ik vond juist het mysterieuze karakter van River en het nou wel-of-niet-heksen-gedeelte heel leuk, daardoor wilde ik juist verder lezen! Balen dat jij de magie daar niet van inzag. De Graces gaat trouwens bestaan uit twee delen, het wordt net als Graces vorige serie een duologie :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik dacht dat het een reeks of trilogie zou worden, maar ik ben blij dat dat niet zo is! Op zich houd ik wel van duologieën, maar ik ben bang dat ik me toch maar niet aan het tweede deel van De Graces ga wagen.. In ieder geval fijn dat jij er wel van hebt genoten, bewijst maar weer eens dat iederen een boek op zijn eigen manier ervaart :)

      Verwijderen