Waar sommige mensen een enorme passie hebben voor fotografie, mode of auto's, is voor mij schrijven het helemaal. Elke dag ben ik er mee bezig en stop ik er wat van mijn tijd in. Voornamelijk zijn het verhalen die ik schrijf. Daarnaast houd ik al bijna vier jaar lang een dagboek bij. Nog steeds kijken mensen gek op als ik als zeventienjarige dit vertel, want wie houdt er in het tijdperk van media, telefoons en televisie nou nog een papieren dagboek bij?

Waarom
Voor mij werkt het therapeutisch. De dingen die ik opschrijf, kan ik met rust laten zodra ik het dagboek dichtklap. Dat werkt rustgevend. Bovendien kan ik álles opschrijven zonder veroordeeld te worden over wat ik heb geschreven. Het is voor mij een grote vrijheid, want sommige onzekerheden en twijfels kan ik niet overal kwijt.

Dingen meemaken
Ik ga naar school, kom weer thuis, werk zo nu en dan. Het zijn niet de meest fantastische dingen waar ik iedere dag iets nieuws over kan noteren. Maar wat ik dan wel opschrijf zijn alle dingen waar ik op het moment van schrijven mee bezig ben. Ik schrijf dus de dingen op waar ik over nadenk, hoe ik me bij dingen voel en hoe ik in bepaalde situaties heb gereageerd. Al deze dingen zijn heel breed. Zo kunnen deze onderwerpen varieren van het nieuwe truitje dat ik heb gekocht tot aan de verkiezingen in Amerika.

Elke dag
Van mensen hoor ik dat ze het zich niet voor kunnen stellen dat ik iedere dag schrijf. Ze vragen zich af hoe ik het volhoud en waar ik die drijf vandaan haal. Voor mij betekent een dagboek ook echt de letterlijke betekenis van het woord. Het zit in mijn systeem, maar het vraagt ook om een vorm van discipline. Ik ben ook wel eens dagen ziekig of ik heb het dagboek wel eens niet bij me. Natuurlijk heb ik daarom wel eens dagen overgeslagen. Dit was alleen uit onmacht, niet omdat ik het niet wilde.

Teruglezen
Sommige dingen zijn leuk om terug te lezen. Maar niet alles is interessant of vrolijkmakend. Ook als ik onzeker ben, met dingen zit of boos ben, uit ik mijn frustraties op papier. Als ik dit vervolgens teruglees, al is het een jaar later, kan ik weer gefrustreerd raken. Sinds ik dat merk heb ik niet meer de behoefte om dingen terug te lezen die ik eerder schreef. Het is een fijn idee dat het kan, maar dat is voor mij niet de belangrijkste reden om iedere dag te schrijven.

Voor jou
Ik heb dit artikel geschreven, omdat ik je ermee wil motiveren. Houd een dagboek bij en doe het met een goede instelling. Probeer het, geef niet zomaar op. Maar zoek vooral uit wat werkt voor jou. Houd je liever een online dagboek bij, in de vorm van een video of misschien wel een blog? Probeer dat dan.  En lukt het niet om het iedere dag bij te houden? Doe het dan iedere week, iedere maand. Vind je eigen ritme. En zie je het echt niet zitten? Doe het dan vooral niet. Het hoeft niet per se iets voor jou te zijn, maar het moet bij je passen.

Liefs,
Nienke

Houd jij al een dagboek bij?