Daan & Nadia: een bijzonder liefdesverhaal

08:00

Boeken die oorspronkelijk in het Nederlands zijn geschreven, lees ik amper. Ze spreken me nooit zo aan als buitenlandse boeken dat doen. En toen was er Daan & Nadia van Esther Walraven. Op verschillende blogs las ik dat dit de nieuwe The fault in our stars moest zijn. Toen ik het exemplaar in de bibliotheek tegenkwam, kon ik hem dus niet laten liggen.

De altijd optimistische Daan blijkt een hersentumor te hebben. In het ziekenhuis ontmoet hij Nadia die een overdosis pillen heeft genomen. Hij voelt zich aangetrokken tot de stille Nadia. Er ontstaat een vriendschap en Nadia krijgt heel langzaam weer vertrouwen in de ander. De behandelingen van Daan slaan niet aan. Terwijl zijn levensverwachting kort is, begint Nadia voorzichtig te geloven in haar toekomst.

Wat ik goed vind aan dit boek zijn de wisselingen van perspectief. Ze lopen vloeiend in elkaar over. Er zijn donkergrijze pagina's die de gemoedstoestand van de personages ondersteunen. Op zich vond ik dit overbodig. Ik dacht eerst dat de hoofdstukken van Nadia alleen in het grijs waren, maar even later, toen het met Nadia beter ging en met Daan slechter, werden Daans hoofdstukken grijs. Dat was even verwarrend, want toen dacht ik dat het vanuit Nadia was geschreven. Pas achteraf had ik door dat de grijze pagina's voor de stemming van de personages stonden.

De schrijfstijl van dit boek viel me tegen, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik een ander type boek gewend bent (namelijk Engelse of naar Nederlands vertaalde boeken). De zinnen ogen simpel, wat op zich niet erg is, maar niet mijn persoonlijke voorkeur heeft. Daarnaast is alles heel beschrijvend

Verder vind ik het jammer dat de hele situatie van de moeder van Nadia niet volledig is uitgewerkt. Het gedrag van haar moeder kan ik niet verklaren, ook niet nadat meer duidelijk wordt over haar jeugd. Bovendien is de hele verhaallijn van Nadia wat cliché en vind ik dat de schrijfster dit beter had kunnen aanpakken - helemaal na de manier waarop ze Daans verhaallijn heeft weten neer te zetten.

Desondanks ben ik toch niet geheel ontevreden over dit boek. De verhaallijn van Daan was er eentje waar je niet vaak over leest. De schrijfster snijdt gevoelige onderwerpen aan en dit doet ze goed. De vergelijking met The fault in our stars snap ik, maar vind ik niet volledig op zijn plaats.

Liefs,
Nienke